Αγιόκλημα (Αιγόκλημα) - Lonicera spp.

Η ομάδα των φυτών Lonicera (οικογένεια Caprifoliaceae) αποτελείται από 180 περίπου, αειθαλείς και φυλλοβόλους, αναρριχητικούς ξυλώδεις θάμνους, συνήθως γνωστούς με το όνομα αγιόκλημα (ή αιγόκλημα). Εκτιμούνται για τα όμορφα λουλούδια τους, με το ευωδιαστό άρωμα, και τους διακοσμητικούς καρπούς, τούς οποίους τα πουλιά βρίσκουν απολαυστικούς. Το αναρριχητικό αγιοκλήματα είναι κατάλληλο για να αναπτυχθεί επάνω σε καφασωτά, αψίδες ή πέργκολες, ενώ το θαμνώδες είναι ιδανικό για μπορντούρες, βραχόκηπους και φράκτες. Τα λουλούδια του έχουν σχήμα σάλπιγγας, εμφανίζονται από το τέλος του χειμώνα μέχρι την αρχή της άνοιξης ή από την αρχή της άνοιξης μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και το χρώμα τους ξεκινάει από κρεμ και ανοιχτό κίτρινο μέχρι έντονο κόκκινο, μαβή και τριανταφυλλί. Συνοδεύονται από όμορφους καρπούς που το χρώμα τους μπορεί να είναι άσπρο, κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, μπλε ή και μαύρο.

Το ιαπωνικό αγιόκλημα (Lonicera japonica) είναι το πιο γνωστό είδος του γένους Lonicera Αυτό το, εισαγόμενο από την Ιαπωνία φυτό, είναι ένα επιθετικό κλήμα με ικανότητες αναρρίχησης και εδαφοκάλυψης. Οι επεκτατικές του δυνατότητες μπορούν να συντρίψουν και να πνίξουν όχι μόνο μικρά φυτά αλλά και μεγάλα δέντρα. Ωστόσο είναι αγαπητό σε ανθρώπους και πουλιά για τα αρωματικά λουλούδια του.

Το ιαπωνικό αγιόκλημα (Lonicera japonica) είναι ενδημικό φυτό της ανατολικής Ασίας, της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Κορέας. Τώρα έχει εγκλιματιστεί σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Αμερικής. Τα λευκά άνθη του είναι σπουδαία τροφή για τα ελάφια και τα ζαρκάδια και έχει την ιδιότητα να εξαπλώνεται εύκολα.

Προτιμά τη μερική σκιά από τον πλήρη ήλιο και υγρό χώμα. Το χειμώνα κάνουμε βαθύ κλάδεμα για να αποτρέψουμε την ξυλώδη ανάπτυξή του και του προσφέρουμε τη στήριξη μιας πέργκολας. Αυτός ο αναρριχητικός θάμνος διαθέτει πυκνό ριζικό σύστημα, που έχει τη δυνατότητα να επεκτείνεται πλευρικά σε απόσταση 7 με 10 πόδια, και βάθος 3 έως 4 ποδιών. Τα φύλλα του είναι απλά, αντικριστά, έχουν οβάλ, στενόμακρο σχήμα που μοιάζει με φτερό ή ψαροκόκαλο, είναι ημι-αειθαλή, μπορούν να παραμείνουν στο θάμνο για όλη τη διάρκεια του χρόνου και φθάνουν τις 3 ίντσες μήκος. Τα εξαιρετικά αρωματικά, διπλόχειλα άνθη του σχηματίζονται σε ζευγάρια, στις μασχάλες των νεαρών κλαδιών και παράγονται σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Έχουν μήκος 1 με 2 ίντσες και χρώμα άσπρο με μια ρόδινη απόχρωση όταν είναι νεαρά και κιτρινίζουν καθώς μεγαλώνουν σε ηλικία. Είναι εδώδιμα. Παράγουν ένα σφαιρικό μαύρο καρπό, σα δρύπα, που περιέχουν έναν με τρεις σπόρους.

Αυτά τα φυτά έχουν γίνει ένα σοβαρό ζιζάνιο σε πολλές περιοχές της Βόρειας Αμερικής. Ο γνωστός Αμερικανός βοτανολόγος Steven Foster, αποκάλεσε - και όχι αναίτια - το αγιόκλημα "από τα πιο μισητά είδη εισαγόμενων ζιζανίων". Η πρώτη καταγραφή τα αναφέρει σαν δραπέτες κήπων το 1890 και μέχρι το 1919 θεωρούνταν ένας υπέρμετρα πυκνός και οργιαστικός εισβολέας. Τώρα αναγνωρίζεται σαν ένα από τα πιο σκληρά ζιζάνια, ειδικά το νοτιοανατολικό τμήμα των ΗΠΑ. Στα γραπτά του, ο Foster δίνει μια καλή περιγραφή για το πώς εισήχθη το αγιόκλημα. Το 1806, ο William Kerr, συλλέγοντας διάφορα είδη φυτών στην Κίνα για να τα χρησιμοποιήσει τους κήπους Kew στην Αγγλία, εισήγαγε το φυτό στη Μεγάλη Βρετανία με το σκάφος "ship Hope" του Captain James Pendergrass. Το αγιόκλημα έφθασε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον ίδιο χρόνο σα διακοσμητικό φυτό. Δυστυχώς, το 1862, ο George Hall εισήγαγε μια πιο ανθεκτική ποικιλία, τη Lonicera japonica "Halliana," που είναι το υπερζιζάνιο που ξέρουμε εμείς σήμερα.

Το ιαπωνικό αγιόκλημα, Japanese honeysuckle, είναι εδώδιμο και ιαματικό. Έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστιο, μαγνήσιο, και κάλιο. Τα φύλλα του μπορούν να ζεματιστούν και να φαγωθούν σα λαχανικό. Τα μπουμπούκια και τα λουλούδια του μπορούν να γίνουν σιρόπι ή να χρησιμοποιηθούν στις πουτίγκες. Ολόκληρο το φυτό έχει χρησιμοποιηθεί σαν εναλλακτική ιατρική για χιλιάδες χρόνια στην Ασία. Είναι αντιβακτηριακό, αντιφλεγμονώδες, αντισπασμωδικό, καθαριστικό, διουρητικό, αντιπυρετικό, και χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση της πίεσης του αίματος. Οι μίσχοι χρησιμοποιούνται εσωτερικά για τη θεραπεία οξείας μορφής ρευματοειδής αρθρίτιδας, παρωτίτιδας και ηπατίτιδας. Οι μίσχοι συλλέγονται το φθινόπωρο και το χειμώνας, και αποξηραίνονται για μετέπειτα ιαματική χρήση.

Εξωτερικά, τα λουλούδια χρησιμοποιούνται για πλύσεις σε φλεγμονές τους δέρματος, μολυσματικές αναφυλαξίες και πληγές. Τα λουλούδια μαζεύονται νωρίς το πρωί, πριν ανοίξουν και ξηραίνονται για να χρησιμοποιηθούν αργότερα σα βότανο. Είναι δύσκολο να φανταστούμε ένα τόσο επικίνδυνο ζιζάνιο, το japonica Lonicera, ότι θα μπορούσε επίσης να είναι ένα χρήσιμο στην ιατρική φυτό.

Το ιαπωνικό αγιόκλημα είναι τοξικότερο για μερικούς οργανισμούς, όπως τα ψάρια, και οι φυλές κυνηγών τοποθετούσαν παραδοσιακά μεγάλες ποσότητες αυτού του φυτού σε ρεύματα, λίμνες κ.λπ. προκειμένου να ζαλίζουν ή να σκοτώνουν τα ψάρια.

Στα παιδιά αρέσει πολύ να μαζεύουν τα λεπτά άσπρα και κίτρινα λουλούδια, γοητευμένα από το έντονο γλυκό άρωμά τους, και αφού αφαιρέσουν το επάνω μέρος του άνθους, να ρουφούν το γλυκό νέκταρ και να απολαμβάνουν αυτή τη χρυσή σταγόνα. Στην Κίνα, το L. japonica είναι ένα πολύτιμο φαρμακευτικό βότανο, που περιέχει πολυσακχαρίτες και πολυφενολικές ενώσεις που εμποδίζουν την ενεργοποίηση των ανθρώπινων αιμοπεταλίων. Ένα μίγμα από μπουμπούκια του αγιοκλήματος μαζί με τμήματα από άλλα φυτά, γνωστό σαν μίγμα "Aden I", αναφέρεται για τις αντιβιοτικές και αντιμολυσματικές ιδιότητές του. Κάποιοι γιατροί που ειδικεύονται στα βότανα, χρησιμοποιούν άνθη και φύλλα του φυτού για να αντιμετωπίσουν τη φλυκταινώδη νόσο των κοτόπουλων. Και μερικοί παραγωγοί πουλερικών στην Κορέα το χρησιμοποιούν για να αυξήσουν την παραγωγικότητα στα κοτόπουλα ορνιθοτροφείου. Πάντως είτε το αγαπάμε είτε το απεχθάνεστε, αυτό το γλυκο-μυρωδάτο ζιζάνιο πρόκειται να μείνει εδώ.


Πηγή: www.valentine.gr

Λουλούδια του καλοκαιριού

Είτε στο παρτέρι, είτε στο μπαλκόνι, στην βεράντα τα καλοκαιρινά λουλούδια μαγεύουν με την πλούσια και συχνά πολύμηνη ανθοφορία τους.

 

Παρακάτω θα σας παραθέσω μερικά από τα αγαπημένα μου λουλούδια του καλοκαιριού...δεν αποτελεί έργο δικής μου έμπνευσης ...Το διάβασα σε κάποιο άλλο blog και το θεώρησα πολύ κατατοπιστικό για όλους εμάς τους "επίμονους κηπουρούς"!! 

Αντίρρινο το μέγα ή κοινώς σκυλάκι (Antirrhinum majus)

Δεν σταματούν να ανθίζουν καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο.

Φυτεύεται από τα τέλη Απριλίου και μετά όταν δεν απειλούνται από την παγωνιά.
Φροντίστε το χώμα να είναι ομοιόμορφα νωπό αλλά όχι υγρό.

Απομακρύνετε τα μαραμένα άνθη καλύτερα κόβοντας ολόκληρους τους μίσχους όπου βρίσκονται.

Συνδυάζονται με Μελισσόχορτο, Κόσμο, και Γεράνια
προτιμήστε να τα τοποθετήσετε σε ηλιόλουστη θέση και σε χουμώδες, φρέσκο χώμα με καλή στράγγιση.

Καλέντουλα (Calendula officinalis)

Aυτά τα καλοκαιρινά λουλούδια ξεδιπλώνουν όλη τους την ομορφιά ακόμα και σε ημισκιερά σημεία.
Φυτεύονται από τα μέσα Απριλίου και μετά,.

Χρειάζονται καλό πότισμα αν έχει ξηρασία, αλλιώς τακτική και ελαφριά ύγρανση, αφήνοντας το χώμα να στεγνώσει ανάμεσα στα ποτίσματα.

tip. Οι καλέντουλες εμποδίζουν την ανάπτυξη βλαβερών νηματωδών μέσα στο χώμα χάρη στις ριζικές εκκρίσεις τους.
Τοποθετούνται σε ηλιόλουστες έως ημισκιερές θέσεις και σε χώμα χουμώδες, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση.

Συνδυάζονται με μπλε ή βιολετί λουλούδια, όπως καπουτσίνους, ηλιοτρόπια, πετούνιες.

Καλλίστεφος Κίνας (Callistephus chinensis)

Ανθίζει μέχρι αργά το φθινόπωρο
Φυτεύεται από τα τέλη Απριλίου αλλά σε υγρές και ψύχρες τοποθεσίες από τα μέσα Μαΐου.

Ποτίστε καλά όταν υπάρχει ξηρασία χωρίς να διατηρείτε μουσκεμένο το χώμα τους.

Συνδυάζονται με λευκάνθεμα, Άλυσσους και Λομπέλιες.
τοποθετούμε σε ηλιόλουστες θέσεις κ σε χώμα χουμώδες πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες κατά προτίμηση ελαφρά αμμώδες με καλή στράγγιση.

Γαρύφαλλο (Dianthus)

Τα κινέζικα γαρύφαλλα καλλιεργούνται μόνο ως μονοετή κ φτάνουν 15-40 εκατοστά ύψος.

Τα γαρύφαλλα των ποιητών είναι διετή κ φτάνουν μέχρι τα 40-60 εκατοστά.

Ανθοφορούν από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβρη, τα μονοετή τα φυτεύουμε τον Μάιο ενώ τα διετή το φθινόπωρο. Χρειάζονται χώμα χουμώδες και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση κ όχι πολύ υγρό.

Τα τοποθετούμε σε ηλιόλουστες θέσεις. Συνδυάζονται με πολλά ανθοφόρα και πόες κυρίως μπλε κίτρινα κ λευκά άνθη.

Γκαζάνια (Υβρίδιο της Gazania)

Δυστυχώς ενώ είναι ένα πολύ όμορφο ανθοφόροo φυτό ανοίγει μόνο όταν έχει ηλιοφάνεια, τα συννεφιασμένα καλοκαιριά η γκαζάνια μπορεί να σας απογοητεύσει λίγο.

Χαρακτηρίζεται ως γνήσιο παιδί του Ήλιου που δεν ενοχλείται ακόμη και από τον καύσωνα.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαϊου και μετά.

Διατηρείτε το χώμα ελαφρά νωπό αφήνοντας κάθε τόσο την επιφάνεια του εδάφους να ξεραίνεται ανάμεσα στα ποτίσματα. Απομακρύνετε τακτικά τα μαραμένα άνθη.

Συνδυάζονται με Άλυσσους, Λομπέλιες, Σινεράριες ή Ηλιοτρόπια.

Ανθοφορούν από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Τοποθετούνται σε ηλιόλουστη θέση ακόμα και με έντονη ηλιοφάνεια και ζεστή, προστατευμένη όμως από τη βροχή, σε χώμα χουμώδες πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση, ελαφρά στεγνό έως φρέσκο και ασβεστούχο.

Ηλίανθος (Helianthus annuus)

Με τα εντυπωσιακά ολόλαμπρα λουλούδια τους οι ηλίανθοι είναι τα αναμφισβήτητα φαβορί του καλοκαιριού.

Ανθοφορούν από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο.

Φυτεύονται σε ηλιόλουστες ζεστές και προστατευμένες από τον άνεμο θέσεις από τα μέσα Μαΐου και μετά, σε χώμα χουμώδες, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, με καλή στράγγιση.

Την περίοδο της ξηρασίας ποτίζετε με άφθονο νερό αλλά να αποφεύγετε τη στασιμότητα του νερού. Στερεώνετε τις ψηλές ποικιλίες σε στηρίγματα.

Συνδυάζονται με λουλούδια των αγρών και πόες όπως Καλέντουλες, Αλθαίες, Ζίννιες, Φλόγες ή Καπουτσίνους.

Ανυπομονεσία (Ιmpatiens Walleriana)

Η ακούραστη ανθοφορία έδωσε στο φυτό αυτό το χαρακτηριστικό «ανυπόμονο».Ακόμη και σε σκιερά σημεία οι ανυπομονησίες ανθίζουν ακατάπαυστα από τον Μάιο έως τον Οκτώβρη.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου και μετά σε ημισκιερές κατά προτίμηση έως σκιερές θέσεις. Οι μοντέρνες ποικιλίες αντέχουνκαι τον ήλιο αν έχουν αρκετή υγρασία. Χρειάζονται χώμα χουμώδες πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση και όχι πολύ στεγνό.

Συνδυάζονται με Φούξιες και Μπιγκόνιες αλλά και Λομπέλιες, Κατιφέδες και μικρές Καμπανούλες.

Λομπέλια (Lobelia erinus)

Οι γοητευτικές Λομπέλιες δεν επιτρέπεται να λείπουν από τα παρτέρια και τις ζαρντινιέρες, αποτελούν τους διακριτικούς αλλά και γοητευτικούς συνόδους πολλών καλοκαιρινών ανθοφυτων.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου και μετά σε ηλιόλουστες έως ημισκιερές καλυτέρα σε προστατευμένες από την άμεση ηλιοφάνεια θέσεις, σε χώμα χουμώδες, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση.

Δεν αντέχουν το συνεχές πότισμα ή τα στάσιμα νερά αλλά αγαπούν την ομοιόμορφη ύγρανση.

Άλυσσος (Lobularia maritima)

Mε την χαμηλή, φουσκωτή ανάπτυξη της και την πληθώρα των μικροσκοπικών ανθέων της που μοσχοβολούν μέλι πλαισιώνει ιδανικά αλλά φυτά με μεγάλα άνθη τόσο σε παρτέρια όσο και σε ζαρντινιέρες, είναι εξαιρετικό κ για εδαφοκάλυψη αλλά και για βραχόκηπους όπως επίσης και σε σχισμές από ξερολιθιές ή ανάμεσα σε πλάκες.

Ανθοφορούν από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου και μετά σε ηλιόλουστες και με άμεση ηλιοφάνεια θέσεις, αντέχει όμως και στην ελαφριά σκιά. Το χώμα πρέπει να είναι ασβεστούχο και όχι πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, αλλά με καλή στράγγιση.

Δεν θέλει πολύ υγρασία για αυτό να αφήνετε πάντα την επιφάνεια του χώματος να στεγνώνει ανάμεσα στα ποτίσματα. Αν μετά την υποχώρηση της πρώτης ανθοφορίας κλαδέψετε τα φυτά κατά το μισό και τους ρίξετε λίπασμα θα ανθίσουν ξανά.

Συνδυάζονται με όλα τα καλοκαιρινά ανθόφυτα και με πολλές πόες. Καλυτέρα όμως με Γκαζάνιες, Γαρύφαλλα, Καλέντουλες και Τριανταφυλλιές.

Μη με λησμόνει (Myosotis sylvatica)

Το συγκεκριμένο φυτό φυτρώνει σε ολόκληρη την Ευρώπη σε λιβάδια, ξέφωτα και παρυφές δασών κατά προτίμηση σε μεγάλα υψόμετρα.

Φυτεύεται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο και πρέπει να προστατευτούν τον χειμώνα με εδαφοκάλυψη από φλοιούς.

Ανθοφορούν από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο και τοποθετούνται σε ηλιόλουστες έως ημισκιερες και τα προτίμηση δροσερές θέσεις και σε χώμα με καλή στράγγιση, χουμώδες όχι πολύ στεγνό.

Συνδυάζεται με κίτρινες Βιολέτες, Πανσέδες, ασπρολούλουδα, Πριμούλες, Τουλίπες και Νάρκισσους.

Αφρικανική Μαργαρίτα (Οsteospermum)

Ανθίζει από Μάιο έως Σεπτέμβριο, δυστυχώς όμως τα μεγάλα και ολόλαμπρα άνθη του σπανίζουν όταν το καλοκαίρι είναι βροχερό και μένουν κλειστά όταν έχει συννεφιά.

Φυτεύεται από τα μέσα Μαΐου σε θέση με πλήρη ηλιοφάνεια και ζεστή, σε προστατευόμενη από τη βροχή κ το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες με καλή στράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες. Καλυτέρα κατά την φύτευση να αναμίξετε το χώμα με λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης. Απομακρύνετε τακτικά τα μαραμένα άνθη.

Συνδυάζονται με Άλυσσους, Γκαζάνιες και Πορτουλάκες καθώς και με Ηλιοτρόπια.

Πορτουλάκα (Portulaca grandiflora)

Ανθοφορεί από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο, είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, με ελάχιστες απαιτήσεις όμως τα άνθη ανοίγουν όταν έχει ήλιο και κλείνουν νωρίς το βράδυ.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου σε θέσεις κατά προτίμηση με πλήρη ηλιοφάνεια, προστατευμένες από τη βροχή κ σε χώμα χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.

Ποτίζετε μόνο αν έχει συνεχόμενη ξηρασία.

Συνδυάζονται με Άλυσσους, Παπαρούνες, Γκαζανιες ή πόες όπως η Λεβάντα και η Σάλβια.

Κατιφές (Tagetes)

Ανθοφορεί από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.

Φυτεύεται από τα μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστες θέσεις σε χώμα χουμώδες με καλή στράγγιση και με πολλές θρεπτικές ουσίες.

Ποτίζετε με άφθονο νερό αφήνοντας όμως το χώμα να στεγνώνει ανάμεσα στα ποτίσματα.

Συνδυάζονται με μπλε, βιολετί ή λευκούς γείτονες.

Εμποδίζουν με τις εκκρίσεις των ριζών τους βλαβερούς νηματώδεις και γι αυτό ενδείκνυνται ως χλωρή λίπανση και για την «κούρα» του εδάφους.

Βερβένες (Υβρίδιο της Verbena)

Μια ξεχωριστή καλλονή είναι η ποικιλία Aphrodite με τα ραβδωτά άνθη.

Ανθοφορεί από Ιούνιο έως Οκτώβριο.

Φυτεύεται από τα μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστες θέσεις, με χώμα καλής στραγγίσεως, χουμώδες και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όχι πολύ στεγνό.

Συνδυάζεται με πολλά ανθοφόρα και πόες.

Πανσές (Υβρίδια της Viola)

Ανθοφορούν από τον Μάιο έως τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο ανάλογα με την ημερομηνία σποράς και την ποικιλία.

Φυτεύονταισε θέσεις ηλιόλουστες έως ημισκιερες σε χώμα με καλή στράγγιση, χουμώδες και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όχι όμως στεγνό.

Συνδυάζονται με Τουλίπες, Νάρκισσους και αλλά διετή καθώς και με Αστράκια, Ρείκια ή αργυρόφυλλα.

Ζίννια (Zinnia elegans)

Ανθοφορούν από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Μπορείτε να σπείρετε απευθείας από τον Μάιο και να αραιώσετε αργότερα τα φυτά, είναι πιο οικονομικό.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστες, ζεστές και ελαφρά προστατεμένες από τον αέρα θέσεις. Το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες με καλή στράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όχι πολύ στεγνό.

Διατηρείτε το χώμα νωπό ομοιόμορφα αλλά σε καμία περίπτωση πολύ υγρό.

Συνδυάζονται με Καλέντουλες, Κόσμους, Κατιφέδες, Ηλιοτρόπια, Βερβένες.

Αγήρατο (Ageratum houstonianum)

Ανθοφορεί από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.

Είναι αρκετά ανθεκτικό στις καιρικές συνθήκες.

Φυτεύεται από τον Μάιο και μετά και είναι ιδανικό για μπαλκόνια.

Πετούνια (Petunia)

Ανθίζουν από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.

Οι μοντέρνες ποικιλίες της είναι ανθεκτικές στον καιρό και στον άνεμο. Έχουν όμως ευαισθησία σε ασβεστώδη εδάφη όποτε προτιμήστε ειδικό χώμα για πετούνιες.

Φυτεύονται σε ηλιόλουστες αλλά και ημισκιερές θέσεις, κ είναι ιδανικές και για μπαλκόνια.

Γεράνι (Geranium)

Ανθίζουν από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, είναι συνήθως ανθεκτικά στον καιρό και στον άνεμο.

Φυτεύονται σε ηλιόλουστες θέσεις ακόμα κ σε σκιερές, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και είναι ιδανικά και για μπαλκόνια. Ευδοκιμούν σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους, ακόμα και σε βαριά αργιλώδη εδάφη, αρκεί το χώμα τους να μην είναι συνεχώς υγρό.

Ποτίζετε τακτικά αφήνοντας όμως το χώμα τους να ξεραίνεται ανάμεσα στα ποτίσματα και αδειάζετε πάντα το νερό που περισσεύει στο πιάτο της γλάστρας γιατί θα σαπίσουν οι ρίζες του φυτού.

Αστίλβη (Astillbe)

Είναι από τα ελκυστικότερα καλλωπιστικά για σκιερά μέρη, λέγεται και ουρά της αλεπούς λογά του σχήματος της ταξιανθίας της.

Ανθοφορεί ανάλογα με το είδος και την ποικιλία από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Φυτεύεται από νωρίς την άνοιξη, καλύτερη εποχή είναι και νωρίς το φθινόπωρο σε κατά προτίμηση ημισκιερες θέσεις, ακόμα κ σε σκιές δέντρων αλλά και σε σκιά. Σε προσήλια μέρη χρειάζεται πολύ νερό. Το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες, νωπό έως υγρό.

Σε εποχές ανομβρίας χρειάζονται καλό και τακτικό πότισμα.

Καμπανούλα (Campanula)

Ταιριάζουν σε κάθε είδος κήπου, τα άνθη τους μοιάζουν με μικρά αστεράκια.

Ανθίζουν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

Φυτεύονται καλυτέρα την άνοιξη, αν δεν ανθίσουν αμέσως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας μιας και πολλά ειδή ανθίζουν τον δεύτερο χρόνο. Προτιμήστε θέσεις προσήλιες ή ημισκιερέςσε έδαφος χουμώδες, στραγγιστικό, πλούσιο και νωπό κατά προτίμηση ασβεστώδες.

Ποτίζονται όταν υπάρχει ανομβρία.

Συνδυάζονται με Αστίλβη, Πελαργόνια, Δελφίνια.

Δελφίνιο (Delphinium)

Τα άνθη μοιάζουν με κράνη και στο τελευταίο πέταλο έχουν μια άκανθα. Είναι πολυετές φυτό.

Ανθίζουν από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο και έχουν δεύτερη ανθοφορία τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο.

Φυτεύονται καλυτέρα το φθινόπωρο αλλά και την άνοιξη, σε θέση με προσήλια και σε στραγγιστικό, χουμωδες, πλούσιο και νωπό έδαφος.

Σε ανομβρία θέλουν καλό πότισμα και την άνοιξη πριν βγάλουν τα άνθη δώστε τους κομπόστ ή πλήρες λίπασμα. Μετά την πρώτη ανθοφορία το καλοκαίρι κόψτε τα στο ύψος μιας παλάμης από το έδαφος και ξαναβάλτε λίπασμα για να ξανανθίσουν. Μετά το φθινόπωρο τα κόβετε πάλι.

Συνδυάζονται πολύ όμορφα με τριανταφυλλιές και στο παρτέρι με μαργαρίτες, κρίνους.

Λεβάντα (Lavantula angustifolia)

Είναι πολυετής ημίθαμνος με ξυλώδη βάση. Ταιριάζει πολύ όμορφα ανάμεσα στις πόες και το δριμύ άρωμα των αειθαλών φύλλων και λυγερών ταξιανθιών της απομακρύνει πολλά παράσιτα.

Ανθοφορεί από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

Φυτεύεται την άνοιξη σε προσήλια ακόμα και ηλιόλουστη και ζεστή θέση, χρειάζεται στραγγιστικό, αμμώδες, όχι πολύ πλούσιο αλλά καλύτερα ασβεστώδες έδαφος.

Ποτίστε μόνο το καλοκαίρι με ακραία ανομβρία.

Συνδυάζεται με τριανταφυλλιές αλλά ταιριάζει και με ίριδες και άλλες πόες που αγαπούν τον ήλιο.

Λευκάνθεμο (Leucanthemum vulgare)

Αποκαλούνται και μαργαρίτες, ανθοφορούν από τον Μάιο μέχρι τον Ιούνιο /Ιούλιο και έχουν μια δεύτερη ανθοφορία στο τέλος του καλοκαιρού, είναι πολυετές φυτό.

Φυτεύονται την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε προσήλια αλλά και σε φωτεινή σκιά δέντρων και προτιμάται στραγγιστικό, πλούσιο, νωπό έως σχετικά ξηρό έδαφος.

Το καλοκαίρι χρειαστεί τακτικό πότισμα αλλά δεν πρέπει το έδαφος να μένει υγρό. Την άνοιξη τοποθετήστε λίγο κομπόστ. Κόψτε τις μαραμένες ανθοταξίες μέχρι τα πάνω φύλλα ώστε να ευνοηθεί η επανάληψη της ανθοφορίας.

Συνδυάζονται με Φλόγες, Δελφίνια ή καλοκαιρινά άνθη.

Φλόγα (Phlox)

Τα άνθη της φλόγας γοητεύουν την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού. Είναι πολυετής πόα. Ανθοφορεί τον Ιούνιο με Σεπτέμβριο όταν πρόκειται για ψηλά ειδή και από Απρίλιο έως Μάιο/Ιούνιο για τα κοντά ειδή.

Φυτεύεται την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε κατά προτίμηση προσήλια αλλά και ημισκιερά μέρη. Σε χώμα στραγγιστικό χουμώδες, πλούσιο και νωπό.

Σε ανομβρία χρειαστεί τακτικό πότισμα. Την άνοιξη δώστε τους κομποστ ή οργανικό λίπασμα. Η Phlox subulata χρειάζεται κόντεμα περίπου στο μισό ύψος που τη βοηθά να πυκνώσει και πολλές φορές να ξανανθίσει το φθινόπωρο και τα ψηλά ειδή χρειάζονται στο τέλος του χρόνου κόψιμο λίγο πάνω από το έδαφος.

Συνδυάζονται με μαργαρίτες, Δελφίνιο, Καμπανούλες.

Πριμούλα (Primoula)

Ανθοφορεί ανάλογα με το είδος της από Μάρτιο έως Μάιο ή από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο. Συχνά τα άνθη τους έχουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Είναι πολυετής πόα.

Φυτεύονται κυρίως την άνοιξη σε ημισκιερές αλλά και φωτεινές θέσεις σε έδαφος στραγγιστικό, χουμωδες, πλούσιο νωπό έως υγρό.

Στην ανομβρία χρειάζονται τακτικό πότισμα ιδίως σε προσήλια μέρη. Την άνοιξη δώστε τους λίγο κομπόστ. Από την αρχή του καλοκαιρού όταν έχει παρέλθει ο κίνδυνος των σαλιγκαριών καλύψτε τη βάση με φυτόχωμα ή δενδρόχωμα.

Συνδυάζονται όμορφα με Νάρκισσους, Τουλίπες, Καμπανούλες.

Ρουντμπέκια (Rudbeckia)

Οι πεταλούδες λατρεύουν το νέκταρ των φωτεινών ανθέων της Ρουντμπέκιας. Ανθοφορεί απ τον Ιούλιο/Αύγουστο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Είναι πολυετής πόα.

Φυτεύεται την άνοιξη αλλά μπορούν να φυτευτούν και το φθινόπωρο σε προσήλια και ζεστή θέση και σε έδαφος στραγγιστικό, πλούσιο, χουμώδες, νωπό έως υγρό το οποίο όμως καλύτερα να ξεραίνεται.

Σε περιόδους ανομβρίας ποτίστε, την άνοιξη χρειαστεί λίγο κομπόστ, και το φθινόπωρο κόψτε όλους του βλαστούς πάνω από το έδαφος.

Συνδυάζεται με τις μαργαρίτες, τη Φλόγα, το Δελφίνιο και με αγρωστώδη.